W skład kodu oznaczenia mogą wchodzić następujące symbole:
MW – to skrót terminu wełna mineralna,
EN 13162 – numer normy europejskiej,
Ti – tolerancja grubości,
DS(T+) – stabilność wymiarowa w określonej temperaturze,
DS(TH) – stabilność wymiarowa w określonych warunkach temperatury i wilgotności,
CS(10\Y)i – naprężenie ściskające lub wytrzymałość na ściskanie przy 10% odkształceniu względnym, [kPa],
TRi – wytrzymałość na rozciąganie prostopadle do powierzchni czołowych,
PL(5)i – obciążenie punktowe przy odkształceniu 5mm, [N]
WS – nasiąkliwość wodą przy krótkotrwałym zanurzeniu,
WL(P) – nasiąkliwość wodą przy długotrwałym zanurzeniu,
MUi lub Zi – przenikanie pary wodnej,
SDi – sztywność dynamiczna
CPi – ściśliwość,
CC(i1/i2 /y)-c – pełzanie przy ściskaniu
APi – praktyczny współczynnik pochłaniania dźwięku,
AWi – ważony współczynnik pochłaniania dźwięku,
AFi – opór przepływu powietrza.
przy czym „i” wskazuje odpowiednią klasę lub poziom.
Kod wyrobu wskazuje jednoznacznie, które parametry, spośród znajdujących się w normie PN EN 13162 są badane/określane, a tym samym gwarantowane przez producenta i/lub na jakim poziomie. W odróżnieniu od poprzedniej polskiej normy zawsze są to cechy użytkowe (np. wytrzymałościowe, akustyczne), a nie technologiczne (gęstość, zawartość części organicznych).
Zgodnie z tą normą, obowiązkowymi charakterystykami wyrobów izolacji cieplnej, w tym z wełny mineralnej są: opór cieplny, klasyfikacja ogniowa oraz parametry kształtu (długość, szerokość, grubość, płaskość, prostokątność, stabilność wymiarowa) i zapewnienie możliwości operowania wyrobem. Powyższe wymagania, odnoszące się do wszystkich zastosowań budowlanych, muszą być spełnione przez wszystkie wyroby. Opisane są w punkcie 4.2. nowej normy.
Natomiast wymagania dotyczące określonych zastosowań, wyszczególnione są w punkcie 4.3 normy i producent określa właściwości wyrobu dla tych z nich, które są potrzebne do zamierzonego zastosowania.
Przykładowe kody wyrobów z wełny, opisujące wyroby (i ich właściwości) odpowiednie do różnych zastosowań.
Przykład 1
Najprostsze kody wyrobu z wełny przeznaczonego, zgodnie z aktualnie wydanymi aprobatami technicznymi, do ociepleń: poddaszy użytkowych i nieużytkowych, stropodachów wentylowanych, stropów i podłóg na legarach, sufitów podwieszonych, lekkich ścian osłonowych, to:
MW-EN13162-T1
lub
MW-EN13162-T1-DS(TH) , w którym
MW – oznacza wełnę mineralną (kamienną, szklaną lub żużlową),
EN 13162 – normę wyrobu PN EN 13162,
T1 – klasę tolerancji grubości T1 (dopuszczalny niedomiar grubości -5% lub -5mm; przy braku limitu na nadmiar grubości),
DS(TH) – stabilność wymiarową w określonych warunkach temperatury i wilgotności względnej (temp. 23°C, wilgotność względna 90%), co oznacza względne zmiany wymiarów liniowych w takich warunkach nie większe niż 1%,
Przykład 2
Do wszystkich zastosowań wymienionych w przykładzie 1 i dodatkowo w ścianach zewnętrznych trójwarstwowych można stosować wyroby określone kodem:
MW-EN13162-T1-WS-DS(TH),
w którym
WS – oznacza, że określona została nasiąkliwość wodą przy krótkotrwałym częściowym zanurzeniu i nie przekracza 1,0 kg/m2,
Przykład 3
Kody wyrobów z przykładów 1 i 2, jeżeli dotyczą wyrobów bez okładzin, można bez przeprowadzania badań, uzupełnić kolejną informacją, dotyczącą współczynnika oporu dyfuzyjnego pary wodnej. Zgodnie z normą, można przyjąć jego wartość jako równą 1.
Kody będą przedstawiały się wówczas następująco:
MW-EN13162-T1-DS(TH) -MU1
MW-EN13162-T1-WS-DS(TH)-MU1
Przykład 4
Przykładowy kod płyt do ociepleń metodą lekką mokrą:
MW-EN13162-T5-CS(10)40-TR15-WS-DS(TH)-MU1,
w którym:
T5 – oznacza klasę tolerancji grubości T5 (dopuszczalny niedomiar grubości -1% lub -1mm; dopuszczalny nadmiar grubości +3 mm),
CS(10)40 – wskazuje, że wartość naprężenia ściskającego przy 10% odkształceniu względnym wynosi co najmniej 40 kPa,
TR15 – pokazuje wytrzymałość na rozciąganie prostopadle do powierzchni czołowych wynoszącą co najmniej 15 kPa,
DS(TH) – potwierdza stabilność wymiarową w określonych warunkach temperatury i wilgotności względnej (temp. 70°C, wilgotność względna 90%), co oznacza względne zmiany wymiarów liniowych w takich warunkach nie większe niż 1%,
Przykład 5
Przykładowy kod płyt podkładowych w ociepleniu dwuwarstwowym dachów płaskich:
MW-EN13162-T4-CS(10)10-TR1-PL(5)50-WS-DS(TH)-MU1,
w którym:
T4 – oznacza klasę tolerancji grubości T4 (dopuszczalny niedomiar grubości -3% lub -3mm; dopuszczalny nadmiar grubości +5% lub +5 mm),
CS(10)10 – wskazuje, że wartość naprężenia ściskającego przy 10% odkształceniu względnym wynosi co najmniej 10 kPa,
TR1 – pokazuje wytrzymałość na rozciąganie prostopadle do powierzchni czołowych wynoszącą co najmniej 1 kPa,
PL(5)50 – charakteryzuje odporność wyrobu na obciążenia punktowe (siła ściskająca 50 N działająca na powierzchni 50 cm2 wywołuje odkształcenie 5mm),
DS(TH) – potwierdza stabilność wymiarową w określonych warunkach temperatury i wilgotności względnej (temp. 70°C, wilgotność względna 90%), co oznacza względne zmiany wymiarów liniowych w takich warunkach nie większe niż 1%,
Przykład 6
Przykładowy kod płyt wierzchnich w rozwiązaniu dwuwarstwowym lub płyt dachowych stosowanych jednowarstwowo w ociepleniu dachów płaskich:
MW-EN13162-T4-CS(10)40-TR7,5-PL(5)200-WS-DS(TH)-MU1,
w którym:
T4 – oznacza klasę tolerancji grubości T4 (dopuszczalny niedomiar grubości -3% lub -3mm; dopuszczalny nadmiar grubości +5% lub +5 mm),
CS(10)40 – wskazuje, że wartość naprężenia ściskającego przy 10% odkształceniu względnym wynosi co najmniej 40 kPa,
TR7,5 – pokazuje wytrzymałość na rozciąganie prostopadle do powierzchni czołowych wynoszącą co najmniej 7,5 kPa,
PL(5)200 – charakteryzuje odporność wyrobu na obciążenia punktowe (siła ściskająca 200 N działająca na powierzchni 50 cm2 wywołuje odkształcenie 5mm),
DS(TH) – potwierdza stabilność wymiarową w określonych warunkach temperatury i wilgotności względnej (temp. 70°C, wilgotność względna 90%), co oznacza względne zmiany wymiarów liniowych w takich warunkach nie większe niż 1%,
Dwa ostatnie przykłady pokazują, że dzięki kodom można łatwo porównywać parametry wyrobów. Tu, widać wyraźną różnicę w charakterystykach wytrzymałościowych obu rodzajów płyt.
