Wełna mineralna jest niepalna
Stowarzyszenie Producentów Wełny Mineralnej: Szklanej i Skalnej MIWO dokonało porównania wybranych materiałów izolacyjnych dostępnych na polskim rynku.

Porównanie dotyczy takich cech materiałów jak: izolacja cieplna, odporność ogniowa i klasa reakcji na ogień, właściwości akustyczne, trwałość, właściwości mechaniczne oraz wpływ na zdrowie.


Właściwości ogniowe

Klasa reakcji na ogień

Klasa reakcji na ogień wszystkich wyrobów do izolacji cieplnej w budownictwie jest określana zgodnie z PN-EN 13501-1. W przypadku wyrobów uformowanych wytwarzanych fabrycznie, szczegóły badań i zakresów zastosowania klasyfikacji wynikają z PN-EN 15715 „Wyroby do izolacji cieplnej – Instrukcje montażu i mocowania do badania reakcji na ogień – Wyroby produkowane fabrycznie”. Obowiązkowa, podawana na etykiecie, łącznie z oznakowaniem CE, jest klasa reakcji na ogień określona dla samego wyrobu wprowadzonego do obrotu. Dla pełnej jednoznaczności powinno jej towarzyszyć słowo „wyrób”.

Dobrowolnie, jako dodatkową informację, producent może pokazać klasę, jaką uzyskał standardowy układ symulujący końcowe zastosowanie wyrobu izolacji cieplnej. Norma definiuje 4 standardowe konfiguracje: dla wyrobu izolacyjnego nieosłonietego, z płytą gipsowo-kartonową, z blachą stalową i z płytą drewnopochodną. Tak uzyskana klasa powinna być pokazywana oddzielnie od towarzyszącej oznakowaniu CE, tak by nie mogła być z nią mylona i powinien jej towarzyszyć numer konfiguracji, w której wyrób izolacyjny został przebadany.

W przypadku wyrobów wytwarzanych in-situ, na budowie, sposób i zakres badań jest opisany w kolejnych dwóch normatywnych załącznikach Specyfikacji. Klasyfikacją obowiązkową, towarzyszącą oznakowaniu CE jest klasa uzyskana podczas badania układu zawierającego wyrób, w warunkach działania ognia bezpośrednio na wyrób izolacyjny. Badanie zestawu z wyrobem osłoniętym przed ogniem jest nieobowiązkowe, nie zastępuje wymaganego do CE i nie powinno być z nim mylone.

WEŁNA MINERALNA: SZKLANA I SKALNA

 

Uformowane wyroby z wełny mineralnej objęte są normą PN-EN 13162, a izolacja wytwarzana w formie niezwiązanej in-situ – normą PN-EN 14064-1. Wyroby z wełny mineralnej, skalnej i szklanej produkowane przez producentów MIWO oferowane na polskim rynku, w całych zakresach gęstości, grubości, zawartości domieszek organicznych uzyskują najczęściej klasy A1. W wyjątkowych przypadkach wyrobów o największych gęstościach i maksymalnej zawartości części organicznych (lepiszcze, środki hydrofobizujące) może to być klasa A2-s1,d0.

Jeżeli są wbudowane w elementy, których pozostałe materiały również mają wysokie klasy reakcji na ogień nie niższe niż B-s3, d0, wówczas te elementy są NRO, tzn. odpowiadają określeniom „nierozprzestrzeniający ognia”, jak zdefiniowane w WT, i nie muszą być dodatkowo badane i sprawdzane. Okładziny mogą pogorszyć klasę reakcji wyrobów z wełny mineralnej, jeśli same są palne (np. papier, bitum) lub jeśli palny klej, np. poliuretanowy, łączący okładzinę z wyrobem, przekroczy dopuszczalną ilość.

Zgodnie z WT, wyroby izolacyjne z wełny mineralnej są wyrobami niepalnymi. Nie przyczyniają się do rozwoju ognia; nie rozprzestrzeniają go.

POLIURETAN PU (PUR i PIR)

 

Skrót PU dotyczy zarówno pianek poliuretanowych (PUR), jak i poliizocyjanurowych (PIR). Wyroby uformowane produkowane fabrycznie objęte są normą PN-EN13165, a wykonywane in-situ: pianki natryskowe – PN-EN 14315-1. Istnieje duże zróżnicowanie wyrobów. Pianki PU mogą być zamkniętokomórkowe lub otwartokomórkowe. Wytwarzane z zastosowaniem różnych środków spieniających od pentanu po CO2 i wodę. Mogą zawierać dodatek retardantów, czyli środków opóźniających zapalenie. Wyroby wytwarzane fabrycznie często mają okładziny lub pokrycia, np. z folii aluminiowej. Wszystkie wyżej wymienione czynniki wpływają na klasę reakcji na ogień konkretnego wyrobu z PU. Dlatego uzyskana w badaniu klasa odnosi się do konkretnego wyrobu i nie może być przypisywana innym.

Wyroby PU(PUR) najczęściej mają klasę E lub F. Wyroby PU(PIR) mogą uzyskiwać również wyższe klasy; zwykle w zakresie od C-s3, d0 (do F).

Zgodnie z WT – >wszystkie wyroby z PU są palne; w przypadku wyrobów klasy minimum E – palne samogasnące.

PIANA FENOLOWA (PF)

 

Wyroby uformowane z pianki fenolowej, nazywanej czasem przez producentów pianką rezolową, objęte są normą PN-EN 13166. Pośród wszystkich spienionych materiałów z tworzyw sztucznych, pianki fenolowe uzyskują najlepsze właściwości ogniowe, wyrażające się klasami reakcji na ogień, przeciętnie C-s1,d0 lub D-s2,d0. Istotny wpływ na zróżnicowanie klas dla tych wyrobów ma okładzina, którą mogą być różne materiały, np. welon szklany, papier kraft z wkładką Alu, folia aluminiowa. Wyrób z okładziną z papieru może uzyskać klasę E.

Zgodnie z WT – wszystkie wyroby z PF są palne; w przypadku wyrobów klasy minimum E – palne samogasnące.

STYROPIAN (EPS)

 

Uformowane wyroby ze styropianu produkowane są zgodnie z normą PN-EN 13163. Wyroby ze styropianu bez dodatku środków opóźniających palność mają klasę reakcji na ogień F. Wyroby ze styropianu z dodatkiem środków opóźniających palność uzyskują klasę reakcji na ogień E. Pod specjalnymi warunkami, takimi jak zwiększona zawartość retardantów i mała grubość wyrobu, możliwe jest uzyskanie klas reakcji na ogień wyższych niż E.

Zgodnie z WT – wszystkie wyroby z EPS są palne; w przypadku wyrobów klasy minimum E – palne samogasnące.

STYROPIAN EKSTRUDOWANY (XPS)

 

Uformowane wyroby ze styropianu produkowane są zgodnie z normą PN-EN 13164. Wyroby ze styropianu bez dodatku środków opóźniających palność mają klasę reakcji na ogień F. Wyroby ze styropianu z dodatkiem środków opóźniających palność mogą uzyskać klasę reakcji na ogień E.

Zgodnie z WT – wszystkie wyroby z XPS są palne; w przypadku wyrobów klasy minimum E – palne samogasnące.

WEŁNA DRZEWNA (WW)

 

Uformowane wyroby z wełny drzewnej (WW) są objęte normą PN-EN 13168, a oprócz grubych drewnianych (wiórowych) włókien, zawierają znaczące ilości cementu, co tłumaczy wysokie klasy reakcji na ogień, jakie uzyskują te wyroby. Również dlatego, że norma dopuszcza wykonywanie płyt z wełny drzewnej z rdzeniem z wełny skalnej. Wyroby uzyskują klasy reakcji na ogień w zakresie A2-s1,d0 do B-s1,d0.

Zgodnie z WT, wyroby z wełny drzewnej są wyrobami niepalnymi (A2) lub palnymi niezapalnymi (B-s1, d0).

WEŁNA CELULOZOWA – granulat

 

Izolacja wykonywana in-situ jest objęta normą PN‑EN 15101-1. Klasy reakcji na ogień zależą od ilości i typu domieszek (np. grzybobójczych czy opóźniających palność) znajdujących się w wyrobie. Klasa reakcji na ogień może się bardzo różnić w zależności od składu wyrobu, ale i w zależności od grubości i gęstości objętościowej. Przykładowo, ten sam wyrób o grubości większej niż 100 mm może uzyskać klasę B-s2,d0, a jeśli jego grubość jest mniejsza niż np. 5 cm, ma klasę E.