Francja jest kolejnym krajem europejskim, w którym, wraz z rosnącą popularnością ociepleń ETICS i ze zmianami w tej technologii, systematycznie wprowadza się wymagania, mające na celu utrzymanie ryzyka pożarowego na ograniczonym poziomie. Jest to możliwe mimo zwiększającego się obciążenia ogniowego elewacji od palnych systemów, zwłaszcza tych, w których izolacją cieplną jest styropian (klasa reakcji na ogień E; samogasnący).

Wymagania dla ociepleń we Francji dotyczą zarówno całych systemów (zestawów), jak również poszczególnych materiałów wchodzących w skład ocieplenia i są następujące:

1. We Francji całe ocieplenie (ETICS) musi mieć klasę reakcji na ogień nie niższą niż B-s3,d0, zgodnie z EN 13501-1;

Dla porównania, w Polsce ocieplenie o klasie reakcji na ogień niższej niż B-s3,d0 może bez problemu uzyskać klasyfikację NRO, i tym samym być stosowane w każdym budynku, niezależnie od jego przeznaczenia, na każdej elewacji do wysokości 25 m.

2. We Francji styropian EPS – biały lub szary według normy zharmonizowanej EN 13163+A1, o gęstości pozornej ≤ 20 kg/m3, musi mieć klasę reakcji na ogień co najmniej E, zgodnie z EN 13501-1, czyli podobnie jak w Polsce, ale ponadto musi:

   • być wyprodukowany z surowca certyfikowanego przez niezależną jednostkę na taką zawartość retardantu w surowcu, by wykonane z niego styropianowe płyty o grubości 60 mm uzyskały klasę reakcji na ogień D, według EN 13501-1; przy większych grubościach tej klasy nie da się już osiągnąć, ale dzięki temu zapewnia się, że styropian z odpowiednim marginesem bezpieczeństwa spełnia wymagania klasy E,

   • mieć certyfikat wydany przez jednostkę certyfikującą materiały izolacyjne lub równoważny.

W Polsce styropian do ociepleń może być produkowany z dowolnego, niecertyfikowanego surowca, a reakcja na ogień samego styropianu również nie jest kontrolowana i nadzorowana przez stronę trzecią. Producent sam bada i deklaruje klasę E.

3. We Francji całkowita grubość styropianu nie może być większa niż 200 mm.

W Polsce badanie NRO mogą przejść z wynikiem pozytywnym nawet ocieplenia z 500 mm warstwą styropianu i można nimi ocieplić nawet docieplany budynek wielorodzinny o wysokości ponad 30 m, o ile został zbudowany przed 1 kwietnia 1995 r (§216 ust. 9 rozporządzenia ministra infrastruktury z 12 kwietnia 2002 r w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie).

Kolejne wymagania dla ociepleń we Francji dotyczą grubości i ograniczenia tynków pokrywających:

• ograniczona jest zawartość wszystkich substancji organicznych w całym systemie tynkarskim: warstwie zbrojonej oraz warstwie wierzchniej tynku; w pewych przypadkach wymagane jest stosowanie warstw niepalnych mineralnych,

• w przypadku tynków żywicznych obowiązkowy jest dodatek retardantów, czyli środków ograniczających palność,

• określona jest minimalna grubość całego tynku, która nie może być mniejsza niż 4 mm.

W Polsce nie ma wymagań w stosunku do warstwy osłaniającej palną izolację elewacji, ani zbrojonej, ani wierzchniej, a podczas badania stopnia rozprzestrzeniania ognia przez ściany nie ocenia się nawet jej zachowania podczas pierwszych 15 minut od chwili zapalenia źródła ognia. Jak widać z dostępnych na polskim rynku rozwiązań i ich klasyfikacji, ocenę „nierozprzestrzeniających ognia” mogą uzyskać również takie, w których całkowita grubość wierzchniej warstwy osłaniającej palną izolację wynosi 3 mm, a sam tynk, o klasie reakcji na ogień niższej niż A2 (czyli palny, zgodnie z WT) nie zawiera retardantów.

Dlatego nie powinno dziwić, że ocieplenie „nie rozprzestrzeniające ognia” może przyczynić się do rozwoju pożaru.

Jakimi środkami można ograniczyć ryzyko zapalenia się ocieplenia i rozwoju pożaru towarzyszące stosowaniu palnych rozwiązań? Szczegóły rozwiązań zastosowanych we Francji znajdziesz w artykule z Przeglądu Pożarniczego (04/2017) – do pobrania TUTAJ

Elewacja po pożarze ocieplenia z izolacją o niskiej klasie reakcji na ogień